روزگاری ساختار بازار به عنوان یکی از مهمترین عناصر سازمان دهنده شهرها با جامعیت خاصی و در پاسخ به نیازهای اساسی انسان، اعم از اقتصادی، فرهنگی-اجتماعی، مذهبی و حتی سیاحتی و گردشگردی بود. تمام اجزاء و اندامهای معماری آن ضمن داشتن هویت مستقل، دارای پیوند معناداری با همدیگر بودند. در گذر زمان اما این ساختار همبسته دچار تغییرات نامتوازنی شد و بهره وری حداکثری تجاری از فضاها جایگزین نقش همپوشانی عناصر و عدم توجه به نیازها و ابعاد اجتماعی شد.

تغییر در این نگرش که بازارها محل تعاملات تجاری صرف نیستند و نقش “هویت بخشی” بازار در سایه تعاملات فرهنگی-اجتماعی کیفیت زندگی شهروندان را شکل می دهد؛ اهمیت اماکن و فضاها در طراحی و بهسازی بازارها را بیش از پیش روشن ساخت.

در طرح ساماندهی و بهسازی بازار مرکزی امیدیه با رویکردی اجتماع نگر تلاش شده است ضمن رعایت اصول فنی و ایمنی، ترافیک خودرویی، مناظر شهری، فضای بازی کودکان، بازارچه میوه و تره بار، میدان سلامت، مسیر ویژه دوچرخه، فضای نمایش عمومی، مسیر اضطراری، پیاده رو تفرجی و… در نظر گرفته شده تا گامی نوین در جهت طراحی مدرن شهری با الهام از معماری ایرانی-اسلامی برداشته شود.